دانلود آهنگ حامد عبداللهی و مهدی گرام خوش برو رو

خوش برو رو؛ دور تو بگردم بمانی شب و روز!
به کدام ساز برقصم برایت، تو بگو؟!
لیلای من، زیباتر از آن نیست شود شیدا دلم…
بردی آرام و قرار از دل من، ای وای من!
دیوانه منم؛ چون شمع بسوزان که پروانه منم!
حالم خراب است؛ خود میخانه منم!
خوابم نبرد، تا دست به زلفان سیاهت نرود
جز تو هیچکس نتواند؛ گل این خانه شود
دیوانه شوم از رخ زیبای تو بانو!
حوا شوی؛ آدم درآید به زانو!
شیرین تر از آن نیست، که دلبر تو باشی
من باشم و مِی باشد و میخانه تو باشی!
دیوانه شوم از رخ زیبای تو بانو!
حوا شوی؛ آدم درآید به زانو!
شیرین تر از آن نیست، که دلبر تو باشی
من باشم و مِی باشد و میخانه تو باشی!
چه بگویم به تو کنجِ دلم جا داری؟!
دلِ دریا رخ زیبا؛ چشم شهلا داری
من که از این همه زیبایی تو در عجبم
آنچه خوبان همه دارند؛ تو یکجا داری!
آمدی جانم به قربانت؛ ولی حالا چرا؟
کاش بمانی و ببینی، حالِ این دیوانه را
من برای بودن تو؛ هرچه خواهی میدهم!
تو بمان؛ که جان تازه میدهی این خانه را…
دیوانه شوم از رخ زیبای تو بانو!
حوا شوی؛ آدم درآید به زانو!
شیرین تر از آن نیست، که دلبر تو باشی
من باشم و مِی باشد و میخانه تو باشی!
دیوانه شوم از رخ زیبای تو بانو!
حوا شوی؛ آدم درآید به زانو!
شیرین تر از آن نیست، که دلبر تو باشی
من باشم و مِی باشد و میخانه تو باشی!